W czasie pandemii Organizacja Narodów Zjednoczonych przyznała, że idea miast 15-minutowych jest idealnym rozwiązaniem dla wielu miejscowości, jeśli chcą one szybciej znieść lockdowny spowodowane rozprzestrzenianiem się wirusa Covid-19. Niewielkie odległości i łatwa dostępność wszystkich najpotrzebniejszych punktów miały nie tylko zmniejszyć skalę mieszania się osób i wzajemnego zarażania, ale także wpłynąć na poprawę zdrowia psychicznego i samopoczucia mieszkańców.

Dążąc do rozwoju, miasta mają tendencję do spychania kwestii zdrowia ludzi czy ochrony środowiska na koniec listy swoich priorytetów.

Długi czas dojazdu do pracy oraz czynniki stresogenne w postaci korków, warunków drogowych i poczucia bycia wiecznie spóźnionym są powiązane ze spadkiem subiektywnych wskaźników zdrowia psychicznego i dobrostanu. Korzyści z ograniczenia tych stresorów mogą być natychmiastowe. Niezwykle istotna jest również dostępność terenów zielonych. Tworzenie lokalnych przestrzeni do wypoczynku i zabawy ma kluczowe znaczenie zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.

Pogarszający się w skali globalnej stan zdrowia psychicznego ludzi spowodowany pandemicznym zamknięciem tylko utwierdza nas w przekonaniu, jak szkodliwa może być dla nas izolacja i samotność. Takie warunki niekorzystnie wpływają również na ogólny dobrobyt społeczności, sprzyjają stygmatyzacji i promują wykluczenie.

Potrzebujemy miast i przestrzeni miejskich celowo zaprojektowanych w taki sposób, by promowały zdrowie psychiczne.

Musimy wybierać te rozwiązania, które mają na uwadze integrację, zdrowie publiczne i ochronę środowiska. Możemy osiągnąć te cele poprzez promowanie proaktywnego podejścia do problemów lokalnych społeczności i zrównoważoną ekologię. Zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie wymagają więzi społecznych, integracji i dostępnych usług zdrowotnych. Są to bez wątpienia kluczowe czynniki, które 15-minutowe miasto może dostarczyć.

Tekst: MZ