Pani Jurek pokazała w Mediolanie całkiem nowe magiczne obiekty ceramiczne. W świecie designu, w którym granice między sztuką a użytkowością nieustannie się zacierają, pojawia się seria obiektów, które działają na zmysły bardziej niż na funkcjonalność. Obiekty OP autorstwa Pani Jurek to eksperymenty z percepcją – urzekające wizualnie, a jednocześnie odważnie eksplorujące optyczną naturę rzeczywistości.

Punktem wyjścia jest światło – źródło wszelkiego koloru. To właśnie ono ożywia barwy, zmienia ich ton, głębię i relacje względem siebie. Bez światła nie byłoby koloru – a bez koloru… nasze emocje i odbiór otoczenia byłyby zupełnie inne.

OP.1 to nie tylko obiekt, ale zjawisko. Pierwszy obiekt z serii, OP.1, wygląda niczym fragment tajemniczej maszyny, która próbuje odczytać stan naszej percepcji. Składa się z reliefowej tarczy wykonanej z ceramiki oraz towarzyszącego jej źródła światła – peryskopu. To jednak nie zwykła lampa i nie zwykła forma dekoracyjna.

Obiekty OP nie są tylko estetyczną zagadką. To również emocjonalne laboratorium. Kolory – często niedoceniany składnik naszego codziennego dobrostanu – mają ogromny wpływ na nasz nastrój. Zimne odcienie wprowadzają spokój i dystans, ciepłe – energię i bliskość. W tych pracach chodzi nie tylko o fizyczne właściwości koloru, ale także o jego psychiczne oddziaływanie.

Dla kogo są OP-y? Dla każdego, kto lubi przedmioty z duszą i historią. Dla tych, którzy traktują wnętrze jako pole eksperymentów – zmysłowych, estetycznych, emocjonalnych. OP nie mówi 'ustaw mnie w rogu i zapomnij’. OP mówi: 'patrz na mnie codziennie, a zobaczysz coś nowego’. W czasach, gdy często potrzebujemy wizualnego resetu i pretekstu do zatrzymania wzroku – te obiekty stają się czymś więcej niż dekoracją. Stają się dialogiem między przestrzenią a światłem.

www.panijurek.com

Cała magia dzieje się na powierzchni tarczy. Ręczne szkliwienie tworzy subtelne kontrasty między matowym a błyszczącym, między chłodem a ciepłem barw. Efekt? Gdy światło pada na nią pod odpowiednim kątem, nasz wzrok zaczyna igrać z iluzją – jedne elementy wydają się cofać, inne wychodzić do przodu. Forma staje się płynna, niestała, zależna od perspektywy.

 

Wyświetl ten post na Instagramie

 

Post udostępniony przez PaniJurek (@panijurek)