Naukowcy stwierdzili, że stopniowe odchodzenie od produktów pochodzenia zwierzęcego w ciągu najbliższych 30 lat będzie miało znaczący wpływ na środowisko.

Ograniczenie mięsa zmniejszyłoby emisje gazów cieplarnianych, ale także pozwoliło na ponowne wykorzystanie ogromnych obszarów do tej pory opanowanych przez przemysł mięsny.

Badanie opublikowane w internetowym czasopiśmie „Nature Sustainability” sugeruje, że odzyskane obszary pochłonęłoby dodatkowe, znaczne ilości CO2 z atmosfery, co dałoby nam czas na bardziej efektywne wysiłki na rzecz zrównoważonego rozwoju na całym świecie.

– Odnowa rodzimych lasów może dać krajom trochę czasu potrzebnego na przestawienie sieci energetycznych na odnawialną, wolną od paliw kopalnych infrastrukturę – powiedział Matthew Hayek, adiunkt na Uniwersytecie Nowojorskim i główny autor badania. – Zmapowaliśmy tylko obszary, na których nasiona mogłyby się w naturalny sposób roznosić, rosnąć i rozmnażać w gęste, różnorodne biologicznie lasy i inne ekosystemy, które pracują nad usuwaniem CO2 z atmosfery. Nasze wyniki ujawniły ponad 7 milionów kilometrów kwadratowych (łącznie obszar wielkości Rosji), gdzie lasy byłyby w stanie odrastać i rozwijać się naturalnie.

W badaniu przewidziano trzy możliwe scenariusze na 2050 rok.

W pierwszym konsumpcja mięsa pozostaje na obecnym etapie wzrostu. Jeżeli popyt na produkty pochodzenia zwierzęcego będzie nadal rósł, nastąpi dalsze nieuniknione niszczenie środowiska, aby zrobić miejsce dla dodatkowego żywego inwentarza. Nie tylko zwiększy to ogólną emisję gazów cieplarnianych – przemysł mięsny jest znaczącym czynnikiem przyczyniającym się do globalnego ocieplenia poprzez produkcję metanu – ale dodatkowe zagospodarowywanie terenu pod hodowlę zwierząt zmniejszy potencjał ponownego wchłaniania CO2.

W drugim scenariuszu, zakładającym 70-procentowe zmniejszenie spożycia mięsa na całym świecie, będziemy w stanie usunąć z atmosfery 332 gigaton CO2. Ta ilość jest równa ilości CO2 wytworzonego w ciągu ostatnich dziewięciu lat w wyniku spalania paliw kopalnych.

Trzeci scenariusz to globalna dieta wegańska, która spowodowałaby usunięcie 547 gigaton CO2 – co odpowiada jego 16-letniej emisji opartej na paliwach kopalnych.

Jednak, jak tłumaczy Hayek, w pełni wegańska dieta nie byłaby osiągalna w krajach i regionach, w których gospodarki są uzależnione od zwierząt hodowlanych.

Dlatego zespół przyjrzał się możliwościom ograniczenia spożycia produktów pochodzenia zwierzęcego w różnych krajach, aby określić, do których miejsc należy się kierować, myśląc o przywróceniu ekosystemów. – Największy potencjał odrastania lasów i wynikające z niego korzyści klimatyczne istnieją w krajach o wysokim i średnim dochodzie, gdzie ograniczenie produkcji mięsa i nabiału miałoby stosunkowo niewielki wpływ na bezpieczeństwo żywnościowe – mówi Hayek.

Zdjęcie główne: Markus Spiske via Unsplash
Tekst: Marta Mankiewicz