Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Social Psychological and Personality Science zgłębia związek między czynnikami społecznymi a indywidualnym poczuciem szczęścia, podkreślając znaczenie aspektów pozaekonomicznych. Jednym z celów badania było sprawdzenie, jak różne warunki społeczne wpływają na nasze szczęście i czy zmienia się to w zależności od poziomu rozwinięcia kraju, w którym mieszkamy.

Celem badania była więc próba szczegółowego zrozumienia złożonej dynamiki, która przyczynia się do naszego ogólnego zadowolenia z życia i dobrostanu psychicznego.

Badanie obejmowało obszerną analizę danych ze 152 krajów z okresu 15 lat. Ten zbiór zawierał informacje m.in. na temat PKB na mieszkańca, wsparcia społecznego, średniej długości życia w dobrym zdrowiu, wolności wyboru, hojności czy postrzegania korupcji.

Badanie dostarcza dowodów na to, że do kluczowych czynników społecznych wpływających na poczucie szczęścia zalicza się hojność, zwłaszcza w krajach bogatych, stałe wsparcie społeczne we wszystkich grupach dochodowych oraz wolność osobista. Hojność okazała się kluczowym czynnikiem związanym z wyższą satysfakcją z życia, szczególnie w krajach rozwiniętych gospodarczo. Sugeruje to, że hojność w znaczący sposób przyczynia się do szczęścia, gdy zaspokojone zostaną podstawowe potrzeby ekonomiczne. Z kolei wsparcie społeczne było konsekwentnie powiązane z wyższym poziomem szczęścia we wszystkich grupach dochodowych. Silne więzi społeczne i sieci wzajemnego wsparcia pozytywnie wpłynęły na ogólne samopoczucie ludzi.

Wolność wyboru była kolejnym istotnym czynnikiem w odczuwaniu szczęścia. Osoby w społeczeństwach charakteryzujących się większą wolnością osobistą zgłaszały wyższą satysfakcję z życia, mniejsze cierpienie i częstsze odczuwanie pozytywnych emocji. Co ciekawe, badanie wykazało, że związek między wzrostem gospodarczym mierzonym PKB na mieszkańca a satysfakcją z życia słabnie wraz ze wzrostem zamożności krajów.

Po osiągnięciu pewnego progu ekonomicznego dodatkowe bogactwo nie zwiększa znacząco szczęścia.

Chociaż dłuższa oczekiwana długość życia jest ogólnie postrzegana jako zjawisko pozytywne, badanie pokazało, że ta kwestia jest bardziej złożona. Dłuższa oczekiwana długość życia była powiązana z częstszym odczuwaniem negatywnych emocji, takich jak zmartwienie, smutek i złość. Sugeruje to potrzebę wprowadzenia systemów wsparcia mających na celu poprawę dobrostanu psychicznego starzejących się społeczeństw.

Samo badanie wykorzystuje wskaźniki na poziomie makroekonomicznym. Naukowcy przyznają, że jego kolejne edycje mogłyby uwzględniać dane zarówno na poziomie indywidualnym, jak i społecznym, aby sprawdzić, czyj poziom szczęścia rośnie, utrzymuje się, a czyj pogarsza w procesie przemian społecznych.

Tekst: MZ