Odkrycie jest ważnym krokiem w badaniach nad optogenetycznymi implantami neuronowymi. Zgodnie z artykułem opublikowanym w czasopiśmie 'Nature Neuroscience’ całkowicie bezprzewodowy implant pozwolił badaczom na zdalne uruchomienie pewnych regionów mózgu, podczas gdy obserwowali, jak myszy zachowują się społecznie bez ingerencji człowieka.

Implanty serio zadziałały i bynajmniej nie jest to żadna bajka Disneya.

– Właściwie nie sądziliśmy, że to zadziała – powiedziała współautorka badania i neurobiolożka z Northwestern University, Yevgenia Kozorovitskiy. – Według naszej wiedzy, jest to pierwsza bezpośrednia ocena głównej, długoletniej hipotezy dotyczącej synchronizacji neuronów w zachowaniach społecznych.

W tym przypadku inżynierom z Northwestern University udało się skonstruować całkowicie bezprzewodowy optogenetyczny implant neuronowy, który może wywoływać aktywność mózgu myszy z daleka, bez konieczności podłączania jej kablami do żadnego ciężkiego sprzętu. Jest to istotne, ponieważ umożliwia myszom swobodne dreptanie, podczas gdy ich neurony są monitorowane i poddawane wpływowi badaczy – dzięki temu zachowują się prawie jak w środowisku naturalnym.

Chociaż przyjaźń gryzoni jest doprawdy fascynująca i warta omówienia na stronach czasopisma akademickiego, sam implant ma prawdopodobnie szersze implikacje.

– Gdy obiekty się poruszają, włókna rozciągają się na różne sposoby – powiedział współautor badania John Rogers, który opracował technologię bezprzewodową. – Zgodnie z oczekiwaniami, efekty te zmieniły wzorce ruchu zwierząt. Trzeba więc się zastanowić: jakie zachowania tak naprawdę badasz? Czy studiujesz naturalne zachowania, czy zachowania związane z fizycznym ograniczeniem?

Naukowcy dysponują teraz technologią pozwalającą na zbadanie, jak tworzą się i zrywają więzi między osobnikami w tych grupach oraz w jaki sposób w wyniku tych interakcji powstają hierarchie społeczne.

Tekst: Konrad Siwik