Wokół lądowania na Księżycu w 1969 roku narosło przez kolejne dekady wiele domniemań i tajemnic, a temat stał się obiektem wyjątkowo intensywnych dociekań wyznawców teorii spiskowych. Biorąc pod uwagę współczesny postęp technologiczny i wciąż aktualne problemy z przebiciem się w obszar naszego naturalnego satelity, pora przestać się chyba jednak temu dziwić.

Kolejna porażka stała się właśnie faktem, a z przedostaniem się na Księżyc, by osiąść na jego powierzchni, nie poradziła sobie tym razem indyjska bezzałogowa sonda Chandrayaan 2.

Była to pierwsza tego typu misja w historii drugiego najludniejszego kraju świata. Wszystko wyglądało dobrze do ostatniej fazy lotu, gdy wydawało się, że obiekt z powodzeniem zacznie podchodzić do lądowania w wyznaczonym miejscu nieopodal jednego z kraterów.

Był to już moment po wejściu na orbitę oraz po ostrym hamowaniu, w trakcie którego konieczne było wytracenie ogromnej prędkości.

I właśnie wtedy, gdy wydawało się, że powoli można szykować się na sukces, przerwało się połączenie. „Zniżanie lądownika Vikram przebiegało prawidłowo do wysokości 2,1 km. Po tym stacje naziemne utraciły kontakt z sondą” – brzmiał komunikat prasowy indyjskiej agencji kosmicznej ISRO, cytowany przez portal urania.edu.pl. W skład oprzyrządowania wchodziły lądownik, łazik i orbiter. Uratował się ten ostatni, który według fachowców ma być aktywny wokół Księżyca jeszcze przez mniej więcej rok.

Na tle wielu współczesnych niepowodzeń w podboju i badaniach Księżyca jeszcze lepiej widać, jak ogromnym sukcesem była pamiętna przechadzka Armstronga i kilka późniejszych misji Apollo.

No, chyba że jednak i wy skłaniacie się ku spiskowej teorii, że to wszystko to tylko perfekcyjna fałszywka?

Tekst: WM