Jak długo jesteś w Warszawie?

Jestem w Polsce od kilku lat i dziś nie wyobrażam sobie, żebym mógł mieszkać gdzieś indziej. Może kiedyś ruszę dalej: do Mediolanu, Paryża czy Berlina. Kocham fotografię modową i pewnie dlatego ciągnie mnie do tych metropolii. Póki co Warszawa przyjęła mnie cudownie. Jednego jestem pewien: nie wrócę nigdy do Białorusi… Zresztą wszyscy moi znajomi wyjechali lub próbują wyjechać – zwłaszcza ci z szeroko pojętej branży kreatywnej. Tam nie ma za co żyć, więc nie da się mówić o utrzymywaniu się ze sztuki, fotografii, filmu. W końcu najpierw trzeba zjeść, prawda? Pensja w moim mieście to 650 zł, dobra pensja to 1300 zł, czyli około 1000 rubli białoruskich. A zdziwilibyście się, ile kosztują tam zwykłe, najpotrzebniejsze produkty – mniej więcej tyle, co w Polsce! Moi znajomi rozjechali się po świecie, co dużo mówi o sytuacji w Białorusi, która jest obecnie trudna.

Jak przywitała Cię Warszawa? 

Wszystko mi się tutaj podobało, metro, sklepy. Brzmi banalnie. Dzięki fotografii bardzo szybko znalazłem znajomych, mam też sporo przyjaciół z Ukrainy. Muszę przyznać, że na początku miałem może mało kontaktów, ale za to 'jakościowych’. Ludzie z artystycznych środowisk starają się sobie pomagać, wspierają się. Moja przyjaciółka z Ukrainy, która pracowała w Polsce w branży, zamawiała u mnie pierwsze sesje zdjęciowe, dzięki niej złapałem też trochę kontaktów. Teraz jest z malutkim dzieckiem w Chersoniu, z którego nie może się wydostać. Bardzo się o nią martwię, tak jak o innych, którzy wrócili do Ukrainy.

Jak teraz wygląda Twoja praca?

Sporo fotografuję osoby indywidualne, pracuję przy komercyjnych projektach dla marek i sklepów, robię video, ale też fotografię produktową. Zdarza mi się robić packshoty, chociaż tego nie lubię (śmiech) – to dla fotografa trochę jak praca biurowa, ale wiadomo, że czasem konieczna. Cisnę. Na pewno video to coś, co teraz jest wręcz niezbędne, więc stale się rozwijam.

Z jakich narzędzi najczęściej korzystasz przy obróbce materiału?

Dobry sprzęt do podstawa, dla mnie ważne jest też, żeby był mobilny tak jak ja, więc podoba mi się rozwiązanie, jakie daje ROG Z Flow13. Laptop, kiedy chcesz – mocny tablet do pracy i rozrywki, a kiedy potrzeba – więcej mocy. Mega mocny sprzęt ze stacją dokującą XG Mobile z mocną kartą graficzną RTX 3080. ROG-owi udało się tu zmieścić sporo, bo mamy silny procesor Intel Core i9-12900H, dobrą kartę graficzną Nvidia Ge Force RTX 3050 Ti wbudowaną do tego sporo RAM-u (32 GB) i szybki dysk SSD PCIe 1 TB. A do tego dwa głośniki z obsługą Dolby Atmos, Wi-Fi 6E czy Bluetooth 5.2. Wszystko zamknięte w bardzo poręcznym urządzeniu, które nie zajmuje dużo miejsca. Jest lekki, mały i poręczny, a jednocześnie ekran ma 13,4 cala, więc jak na tablet jest bardzo duży, a jak na laptopa – wystarczający. Do pracy przy programach graficznych wybrałbym w domu opcję z dodatkowym, dużym ekranem, ale w wersji mobilnej też daje radę. Bardzo przyjemnie mi się na nim pracowało. No i ma ekran dotykowy i rysik, więc to kolejny fajny bonus. Ciekawe urządzenie. Sprawdzi się podczas pracy, do grania, ale też na spotkaniach czy na kanapie. Podoba mi się, że klawiatura z taką łatwością odskakuje, ale jednocześnie jest stabilna. Ciekawy koncept i bardzo fajny design.

Pracuje się na nim bez problemu na Lightroomie, Capture one, Photoshopie czy Premierze. Do tego razem ze stacją dokującą to już mega mocny sprzęt, na którym wszystko pójdzie. Zresztą nie tylko w pracy – odpalisz też każdą grę. Jestem wielkim fanem GTA IV i przyznam, że to moja słabość. Kiedyś grałem w Need For Speed mega dużo, Max Payne 2, Mafia II, ale GTA to klasyka. Wiadomo, że fajnie sprawdzić nowe gierki i polski CyberPunk na pewno wizualnie jest świetny. Fajnie jak rozgrywka płynie, więc sprzęt ma znaczenie.