Słowo „dresiarz” od pewnego czasu nabiera zupełnie innego znaczenia – zwłaszcza w świecie mody. W znacznej mierze przyczynił się do tego znany, rosyjski projektant – Gosha Rubchinsky, który dosłownie wprowadził dresiarzy na światowej klasy salony. Okazuje się, że typ dresoseksualny staje się coraz bardziej pożądany także w przemyśle pornograficznym.

PornHub jakiś czas temu opublikował doroczny przegląd seksualnych dziwactw. Okazało się, że na 9. miejscu w rankingu najczęściej oglądanych filmów w Wielkiej Brytanii uplasowało się „chav porn”, czyli, upraszczając, „dresiarskie porno” (chav to stereotypowe określenie agresywnego brytyjskiego nastolatka, często bezrobotnego, wykazującego antyspołeczne zachowania, zwykle ubranego w dres i bluzę z kapturem).

Zainteresowanie pornografią tego rodzaju wzrosło o 312 proc. w stosunku do 2014 roku.

Skąd u Brytyjczyków wzięły się takie upodobania? Zdaniem seksuolożki Laurie Betito, jest to w pewnym sensie związane z podziałem klasowym. – Myślę, że dresiarskie porno odwołuje się do naszych najgłębszych, pierwotnych instynktów. Pojawia się tam element braku szacunku, a nawet nadużycia. Mężczyźni widzą kobiety w tej roli jako te pochodzące z „niższej klasy”, które nie zasługują na godne traktowanie, a nawet nie należy im się przyjemność – twierdzi.

Warto jednak zaznaczyć, że w filmach określanych mianem „dresiarskiego porno” kobiety nie przypominają stereotypowych przedstawicielek tej grupy. Nie noszą porozciąganych bluz i szerokich spodni. Można tam raczej zobaczyć bohaterkę ubraną w czapkę z daszkiem od Burberry i nic poza tym.

Czy oznacza to, że słowo „chav” wpisywane w wyszukiwarce PornHub jest równoznaczne z chęcią obejrzenia przeciętnych osób uprawiających seks?

– Trendy się zmieniają – nie chcemy już oglądać plastikowych aktorów, wolimy tych, którzy wyglądają jak normalni ludzie. Przyglądając się przemysłowi porno, można zauważyć, że Wielka Brytania produkuje najlepsze naturalne porno. Pojawiają się u nas aktorzy w każdym wieku i z każdą sylwetką – mówi aktorka porno Masie Dee.

Być może mechanizm jest bardzo prosty: jeśli ludzie w firmie pornograficznym wyglądają jak osoby, które możemy spotkać na ulicy, łatwiej jest nam wczuć się w klimat.