Anuptafobia, znana również jako syndrom Bridget Jones, to intensywny lęk przed pozostaniem singlem. Jest to rodzaj fobii, która objawia się silnym uczuciem niepokoju i stresu na myśl o byciu samotnym – bez partnera romantycznego. Anuptafobia może wpływać na nasze życie, na wybory życiowe, na zachowania społeczne i przede wszystkim na kondycję psychiczną osób nią dotkniętych.

Kogo dotyka anuptafobia? Najczęściej kobiety w wieku od 30 do 40 lat i ma to związek z niską samooceną i problemami z przywiązaniem, wynikającymi z kulturowych przekonań, że nie bycie w związku w tym wieku to życiowa porażka. Bycie singlem w pewnym wieku wiąże się ze stygmatyzacją. Kto nie spotkał się z niefrasobliwym pytaniem: 'to kiedy znajdziesz męża/żonę?’ lub 'czy doczekamy się wnuków?’ Postrzeganie singli w tym wieku wiąże się też często ze stereotypowymi i krzywdzącymi ocenami. Takie osoby są oceniane jako wybrakowane, wadliwe co powoduje dyskomfort w sytuacjach społecznych. Wiąże się to także często z obsesyjnym poszukiwaniem partnera i angażowaniu się w związki, które są dość powiedzieć bez sensu.

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) oraz innych badań, liczba samotnych gospodarstw domowych w Polsce to (2019 rok) ok. 26,5% gospodarstw domowych w Polsce.

To znaczy, że co czwarte gospodarstwo domowe było samotne.

Europejski Urząd Statystyczny niedawno oszacował liczbę samotnie gospodarujących mieszkańców Polski jako 3,68 mln w 2021 r.  Liczba osób żyjących samotnie wzrasta, co jest obserwowalne także w innych krajach europejskich. Tendencja ta związana jest z różnorodnymi czynnikami, takimi jak zmiany demograficzne, ekonomiczne oraz społeczne. W Europie liczba osób samotnych również jest znaczna i rośnie z roku na rok.

Najwięcej samotnych gospodarstw domowych jest w Szwecji, Norwegii i Finlandii, odsetek osób prowadzących jednoosobowe gospodarstwa domowe jest najwyższy. W Szwecji to aż około 40%. Średnia europejska to 33%.

Dlaczego tak się dzieje? Ma na to wpływ wiele czynników. Dłużej żyjemy, zmianie ulegają tradycyjne modele rodziny, coraz później zawieramy małżeństwa i do tego stopa rozwodów jest wysoka. Nie można pomijać aspektów gospodarczych i trudności finansowych. Wzrost samotnych gospodarstw odgrywa ważną rolę w kontekście polityki społecznej, planowania miejskiego i opieki zdrowotnej, zwłaszcza że samotność może mieć znaczący wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne osób.

Coraz więcej osób może się mierzyć z anuptafobii. Jak rozpoznać anuptafobię? Ciągłe, obsesyjne myślenie o małżeństwie, miłości, przyszłości z parterem. Stałe uczucie niepokoju i obawy przed możliwością pozostania singlem na zawsze. Częste uczucie smutku i przygnębienia, niespełnienia, niska samoocena, a nawet depresja. Tworzenie iluzji i fantazji, bez cieszenia się teraźniejszością. Poczucie izolacji, nieadekwatności,

Osoba z syndromem Bridget Jones zaczyna unikać sytuacji towarzyskich, w których określany jest status jako singla. Odczuwa też lęk przed oceną i przed stygmatyzacją. Fobia może prowadzić do niepokojących objawów, takich jak palpitacje serca, pocenie się, nudności i problemy ze snem. Jeśli dołożymy do tego skłonność do nawiązywania związków tylko po to, by nie być samym to mamy pełniejszy obraz. Osoby z anuptafobią mogą też płynnie przechodzić ze związku w związek i rozbudowywać obsesyjnie swoje umiejętności uwodzenia. Wśród przyczyn specjaliści upatrują traumatycznych przeżyć w poprzednich związkach, presja związana z oczekiwaniami społecznymi, problemy z samoakceptacją, poczuciem własnej wartości.

Profesjonalna pomoc psychologiczna może pomóc zrozumieć i przezwyciężyć korzenie lęku przed samotnością. Praca nad akceptacją swojego statusu jako singla i postrzeganie tego czasu jako szansy na osobisty rozwój i samospełnienie.