Dożycie 100 lat kiedyś było rzadkim fenomenem, jednak obecnie stulatkowie to najszybciej rosnąca grupa demograficzna na świecie – liczba jej przedstawicieli od lat 70. XX wieku podwaja się mniej więcej co dekadę.

Długowieczność w dalszym ciągu pozostaje tematem zgłębianym przez naukowców, którzy chętnie badają korelację między predyspozycjami genetycznymi a stylem życia.

W magazynie GeroScience ukazało się badanie, w którym wzięły udział osoby mające powyżej 90 lat. Naukowcy wzięli pod lupę ich biomarkery, w tym poziom glukozy i cholesterolu. To największe badanie do tej pory – wzięło w nim udział aż 44 tys. Szwedów i Szwedek, których stan zdrowia został pierwszy raz oceniony na potrzeby naukowców, gdy mieli 65 lat. Następnie obserwowano ich przez 35 lat. 1224 badanych, czyli 2,7 proc., dożyło 100 urodzin – przeważającą część, bo aż 85 proc., stanowiły tu kobiety.

Naukowcy uwzględnili aż 12 biomarkerów krwi, które były związane ze stanem zapalnym, metabolizmem, funkcją wątroby i nerek, a także potencjalnym niedożywieniem i anemią. Wszystkie te czynniki zostały w poprzednich badaniach powiązane ze starzeniem i śmiertelnością. Okazało się, że osoby, które dożyły setnych urodzin, po 60. miały zazwyczaj niższy poziom glukozy, kreatyniny i kwasu moczowego. Z kolei w przypadku stulatków rzadko pojawiały się skrajne – bardzo wysokie lub bardzo niskie – wartości. Wartości wielu biomarkerów, zarówno u stulatków, jak i nie, często wykraczały poza zakres uznawany za prawidłowy w wytycznych klinicznych – a to dlatego, że opracowane zostały z myślą o młodszych osobach.

Które z 12 biomarkerów krwi zwiększały prawdopodobieństwo dożycia 100 lat? Wszystkie z wyjątkiem ALAT i albuminy, i to nawet po uwzględnieniu wieku, płci i obciążenia chorobami.

Osoby z najniższym poziomem cholesterolu i żelaza miały mniejsze szanse dożycia 100 lat, podobnie osoby z wyższym poziomem glukozy, kreatyniny, kwasu moczowego i markerów czynności wątroby. Naukowcy mówią, że to dowód na to, że istnieje związek między zdrowiem metabolicznym, dietą a długowiecznością. Badanie nie pozwala jednak stwierdzić, które czynniki stylu życia czy geny odpowiadają za osiągnięcie słusznego wieku, choć z pewnością i jedno, i drugie ma wpływ.

Tekst: NS
Zdjęcie główne: JD Mason/Unsplash