Laureat Nagrody Nobla próbował wytłumaczyć, jak poprawnie ugotować makaron. Nikt się z nim nie zgodził

Gdy włoski fizyk postanowił wytłumaczyć, jak poprawnie ugotować makaron, by móc na tym zaoszczędzić, w internecie zawrzało. Wszyscy jednogłośnie sprzeciwili się radom laureata Nagrody Nobla. Jak więc powinien wyglądać proces ekonomicznego gotowania makaronu?
.get_the_title().

Profesor Giorgio Parisi zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 2021 roku za odkrycie współzależności nieporządku i fluktuacji w układach fizycznych od skali atomowej do planetarnej. Ostatnio jednak nieoczekiwanie zajął się tematem poprawnego sposobu na ugotowanie makaronu.

Fizyk stwierdził, że wyłączenie gazu w połowie gotowania makaronu, a następnie przykrycie garnka pokrywką i odczekanie, aż ciepło resztkowe w wodzie przestanie grzać, może obniżyć koszty całego gotowania.

Badanie fizyka nieoczekiwanie wywołało burze w internecie. Wielu przedstawicieli branży spożywczej sprzeciwiło się pomysłowi Parisiego, a nagrodzony gwiazdką Michelin szef kuchni Antonello Colonna stwierdził, że wspomniana metoda sprawia, że makaron staje się gumowaty i nie mógłby zostać zaserwowany w restauracji wysokiej klasy.

Dociekliwi studenci z Nottingham Trent University postanowili więc przetestować wiele sposobów gotowania makaronu i wybrać najlepszy. Mia London i Ross Broadhurst sprawdzili, jak ugotować makaron, by był on smaczny oraz by na nim zaoszczędzić.

W pierwszej kolejności zapoznali się z mechaniką gotowania makaronu. Najpierw woda wnika w suchy makaron, nawilżając go i zmiękczając. Następnie makaron nagrzewa się, sprawiając, że białko rozszerza się i staje się jadalne. Według standardowej metody gotowania zanurza się 100 g makaronu w 1 litrze wrzącej wody na 10 do 12 minut, w zależności od jego grubości.

Stworzony przez studentów wykres przedstawia rozkład zużycia energii. Dzięki niemu można przeliczyć koszt całkowity gotowania, korzystając z informacji o cenie energii i sprawności piekarnika.

Wykres wykorzystania energii /aut. David Fairhurst, Mia London i Ross Broadhurst z Nottingham Tent University
Wykres wykorzystania energii autorstwa Davida Fairhursta, Mii London i Rossa Broadhursta z Nottingham Tent University

Z wykresu wynika, że około 60 proc. energii jest zużywane na utrzymanie wrzenia wody. Znaczący wpływ na całkowity koszt miałoby więc skrócenie gotowania.

Oszczędzić można także na ilości wykorzystywanej wody. Szefowie kuchni twierdzą, że jej ilość nie ma wpływu na jakość ugotowanego makaronu. Należy mieć się jednak na baczności. Za mała ilość wody może doprowadzić do uwolnienia się skrobi, co pozostawi na makaronie nierównomierne, niedogotowane grudki.

Studenci odkryli również, że granulki białka w makaronie rozpuszczają się w temperaturze powyżej 80ºC, a nie jedynie w 100ºC. Delikatne wrzenie wody wystarczy, aby całkowicie ugotować makaron, zapewniając przy tym dodatkową oszczędność.

Badacze stwierdzili, że kluczem do najlepszego ugotowania makaronu jest eksperymentowanie z nim do momentu, w którym osiągniemy kombinację odpowiadającą nam zarówno pod względem kosztów, jak i smaku.

Zdjęcie główne: jA shoots/Pexels.com
Tekst: OP

SURPRISE