Od pucybuta do milionera? Nie we Florencji. Dwóch ekonomistów z Banku Włoch, Guglielmo Barone i Sauro Mocetti, przeanalizowało dokumenty podatkowe mieszkańców Florencji z 2011 z tymi, które sięgają aż do 600 lat wstecz.

Okazało się, że w tym włoskim mieście czołówka najbogatszych rodzin nie zmieniła się od 1427 roku.

Poczynienie tych ustaleń było możliwe dzięki temu, że włoskie nazwiska są bardzo charakterystyczne, regionalne i od wieków przekazywane z pokolenia na pokolenie. Istnieje więc wielkie prawdopodobieństwo, że dwie osoby noszące takie samo nazwisko są ze sobą spokrewnione. Dziewięćset spośród nazwisk występujących w dokumentach podatkowych z 1427 roku istnieje do dziś, nosi je 52 tys. florentyńczyków. – Jak się okazało, najlepiej zarabiający spośród dzisiejszych podatników znajdowali się na szczycie drabiny socjoekonomicznej już sześć wieków temu – mówią Barone i Mocetti.

Autorzy badania uzyskali dostęp do dokumentów podatkowych pod warunkiem, że nie opublikują danych osobowych badanych. Ujawniono jednak, czym zajmowali się przodkowie najbardziej majętnych florentyńczyków – przykładowo, jedna rodzin była 600 lat temu dobrze prosperującymi producentami butów. Niewątpliwie imponujące jest to, że najbogatszym rodom udało się zachować swój majątek przez tyle lat, mimo wielu historycznych zawirowań, od oblężenia Florencji przez inwazję Napoleona, aż po dyktaturę Mussoliniego.

Społeczeństwa charakteryzujące się wysokim współczynnikiem przekazywania statusu z pokolenia na pokolenie, są postrzegane jako 'niesprawiedliwe’ – tłumaczą Barone i Mocetti.

– To nie wszystko, mogą być także mniej efektywne, jako że marnuje się w nich talent oraz umiejętności tych, którzy pochodzą z nieuprzywilejowanych środowisk – dodają badacze. Florencja nie jest jednak w tej kwestii odosobnionym przypadkiem. W Japonii, 140 lat po likwidacji tytułów samurajskich, potomkowie samurajów wciąż należą do elity. Najbogatsze rodziny brytyjskie mogły się natomiast cieszyć swoim majątkiem już 800 lat temu, czyli 28 pokoleń wstecz.