Naukowcy wciąż opracowują sposoby wykorzystania laserów, nowoczesnych procesorów cyfrowych i technologii wykrywania ruchu do tworzenia różnych typów hologramów, które mogą zmienić sposób, w jaki wchodzimy w interakcje. Badacze z Uniwersytetu w Glasgow opracowali system aeroheptycznych hologramów, które imitują uczucie kontaktu z drugim człowiekiem za pomocą strumieni powietrza.

Tworzą one wrażenie dotyku na palcach, dłoniach i nadgarstkach.

Dotyk imitowany jest dzięki częściom, które łączą elementy grafiki komputerowej z kontrolowanymi strumieniami powietrza. Z pewnych względów ta innowacja wykracza poza znaną dziś wirtualną rzeczywistość, do której wchodzi się z zestawem słuchawkowym i inteligentnymi rękawiczkami lub ręcznymi kontrolerami. Ta technologia ogranicza się do kontrolowania wyświetlanego wirtualnego obiektu i nie daje możliwości odczucia realnego dotyku.

Wprowadzenie hologramowej imitacji dotyku mogłoby zapewnić realistyczne doznania bez konieczności zakładania specjalnych rękawiczek, dzięki czemu to uczucie będzie znacznie bardziej naturalne.

Naukowcy stworzyli już graficzną piłkę do koszykówki, którą można dotykać czy odbijać właśnie dzięki systemowi aerohaptycznemu. Strumień powietrza pozwala użytkownikom poczuć jej zaokrąglony kształt oraz uderzenie w dłoń podczas kozłowania. Gracze mogą nawet odbijać wirtualną piłkę i wyczuwać wynikające z tego powodu różnice.

Naukowcy przewidują, że wkrótce będą mogli kontrolować temperaturę przepływu powietrza, aby użytkownicy mogli inaczej odczuwać kontakt z gorącymi lub zimnymi powierzchniami. Badają również możliwość dodania zapachów do przepływu powietrza – wszystko po to, aby pogłębić realizm kontaktu z wirtualnymi obiektami.

Przewiduje się, że hologramy z systemem aerohaptycznym znajdą zastosowanie w różnych sektorach.

Oczywiście trafią do gier, gdzie wykorzystywana jest wirtualnej rzeczywistość. Okażą się też pomocne podczas telekonferencji – dadzą możliwość realnej, ‘namacalnej’ współpracy nad danym projektem. Umożliwią również lekarzom lepszą współpracę przy leczeniu pacjentów. Będą mogli oglądać i omawiać cechy np. komórek nowotworowych oraz pokazywać pacjentom plany zabiegu medycznego.

Zdjęcie główne: Shoeib Abolhassani/ Unsplash.com
Tekst: Marta Zinkiewicz