W badaniu z 2017 roku wzięło udział 50 matek oraz ich dzieci w wieku 8-10 lat. Wykazano wtedy, że dzieci pochodzące z domów, w których nie ma łatwego dostępu do zdrowej żywności, są pięć razy bardziej narażone na otyłość w porównaniu z tymi z gospodarstw domowych, w których jest wystarczająca ilość jedzenia. Dzieci z domów, w których problemem jest niedobór żywności, jadły, nawet gdy nie były głodne oraz spożywały 5 razy więcej przekąsek w ciągu dnia.

Problem ten naukowo określa się ’hipotezą ubezpieczeniową’ – ludzie, którzy nie mają łatwego dostępu do pożywienia, jedzą więcej, aby zmagazynować energię na przyszłość, gdy jedzenia zabraknie.

Niedawne badania z Wielkiej Brytanii rzuciły nowe światło na analizowany problem. Nie wykazały one różnic w całkowitym spożyciu jedzenia przez osoby posiadające zabezpieczenie żywnościowe oraz te, które go nie posiadają. Okazało się jednak, że dieta osób bez łatwego dostępu do zdrowej żywności była bogata w węglowodany i posiadała mniejszą ilością błonnika oraz białka. Dodatkowo badani, którzy nie mieli dostępu do pożywienia, nie mogli zachować regularnych odstępów między posiłkami i zamiast tego jedli, gdy żywność była dostępna.

Na podstawie wyników badań stwierdzono, że spożywanie wysokokalorycznej żywności, często bogatej w cukier i tłuszcze oraz pomijanie posiłków wiąże się z otyłością. Sugeruje to więc, że praktyki żywieniowe wynikające z braku zabezpieczenia są czynnikami, które mogą prowadzić do otyłości.

Szczególnie dotknięte tym problemem są dzieci. Niskie dochody rodziców, brak dostępu do zdrowej żywności i niemożność jej uzyskania tworzą dla nich negatywne środowisko psychologiczne i emocjonalne. Rodzinna dysharmonia zaburza homeostazę, czyli zdolność organizmu do monitorowania i utrzymywania wewnętrznego stanu.

Zwiększony poziom stresu powoduje rozregulowanie niektórych peptydów i hormonów w organizmie, takich jak insulina, kortyzol i grelina. Ich podwyższony poziom wiąże się ze zwiększonym apetytem na wysokokaloryczne pokarmy.

Jeśli więc dzieci jedzą na pocieszenie, reagując tak na stres, będą stosować tę samą strategię w przyszłości, doprowadzając do otyłości.

Emocjonalne jedzenie łączy się również z niekorzystnymi warunkami życia oraz problemami psychicznymi. Według badań z 2019 roku niższy status społeczno-ekonomiczny wiązał się z wyższym poziomem stresu, a ten z jedzeniem na pocieszenie, które nie pozostawało bez wpływu na BMI badanych.

Zdjęcie główne: Towfiqu Barbhuiya/Unsplash.com
Tekst: OP