Osobna analiza przeprowadzona przez firmę konsultingową Great Place to Work i start-up Maven, zajmujący się opieką zdrowotną, wykazała, że matki pracujące zarobkowo są o 23 proc. bardziej narażone na wypalenie zawodowe niż pracujący ojcowie. Szacuje się, że od początku pandemii koronawirusa 2,35 mln pracujących matek w USA cierpiało z powodu wypalenia zawodowego. Za powód uznawane są zazwyczaj nierówne wymagania nakładane na nie w domu i w pracy.

Eksperci są zgodni co do tego, że nie ma jednej przyczyny wypalenia zawodowego kobiet, ale powszechnie przyznają, że znaczącą rolę odgrywa sposób, w jaki przenikają się struktury społeczne i normy płciowe. Nierówności w miejscu pracy są na przykład nierozerwalnie związane z tradycyjnymi rolami płciowymi.

W USA kobiety nadal zarabiają średnio około 82 centów na każdego dolara zarobionego przez mężczyznę. W wielu krajach Europy różnica ta jest podobna.

Wyniki badań wskazują na związek niższych dochodów z wyższym poziomem stresu i gorszym zdrowiem psychicznym. Kilka bardziej szczegółowych analiz wykazało również, że przypadki wypalenia wśród kobiet są większe ze względu na różnice w warunkach pracy i wpływ płci na możliwość awansu.

W 2018 roku naukowcy z Uniwersytetu w Montrealu opublikowali badanie, którego obiektem przez cztery lata było 2026 pracowników. Badacze doszli do wniosku, że kobiety były bardziej narażone na wypalenie zawodowe niż mężczyźni, ponieważ miały mniejsze szanse na awans, a zatem częściej zajmowały stanowiska o mniejszym autorytecie, co może prowadzić do zwiększonego stresu i frustracji.

Badacze zwrócili również uwagę na to, że kobiety częściej prowadzą rodziny niepełne, doświadczają napięć związanych z dziećmi, poświęcają czas na obowiązki domowe i mają niższą samoocenę – wszystko to może pogłębiać wypalenie zawodowe.

Nancy Beauregard, profesor na Uniwersytecie w Montrealu i jedna z autorek tego badania, powiedziała, że jasne jest, że pandemia Covid-19 umocniła istniejące wcześniej nierówności. – Pod względem zrównoważonego rozwoju kapitału ludzkiego nie zmierzamy w dobrym kierunku – podkreśliła. Brian Kropp, szef działu badań nad zasobami ludzkimi w Gartnerze, globalnej firmie badawczej i doradczej, zgadza się, że choć wiele czynników napędzających wypalenie zawodowe kobiet istniało już przed pandemią, Covid-19 znacznie zaostrzył niektóre z nich, ponieważ zmusił nas do radykalnego przeorganizowania naszego trybu życia i pracy. Zlikwidowano struktury wspierające życie rodziców i opiekunów, a w większości przypadków ten nadmierny ciężar spadł na kobiety.

Jedną z największych obaw ekspertów ds. miejsc pracy jest to, że słabe zdrowie psychiczne kobiet w miejscu pracy może zniechęcić przyszłe pokolenia do stawiania sobie ambitnych celów zawodowych, szczególnie jeśli chcą założyć rodzinę.

Mogłoby to pogłębić nierówności między płciami, które już istnieją w zakresie wynagrodzenia i stażu na rynku pracy. Dane wskazują, że jest to rzeczywiście uzasadniony powód do obaw; statystyki zebrane przez CNBC i firmę SurveyMonkey na początku tego roku wykazały, że liczba kobiet określających się jako bardzo ambitne w odniesieniu do swojej kariery zawodowej znacznie spadła w czasie pandemii. Dane z US Census Bureau pokazują, że w ciągu pierwszych 12 tygodni pandemii odsetek matek w wieku od 25 do 44 lat niepracujących z powodu związanych z Covid-19 problemów z opieką nad dziećmi wzrósł o 4,8 punktu procentowego.

Istnieją również obawy dotyczące tego, jak nowe sposoby pracy, takie jak praca hybrydowa, mogą wpłynąć na równość płci. Badania pokazują, że w postpandemicznym świecie kobiety częściej niż mężczyźni pracują z domu, a istnieją dowody na to, że osoby pracujące w domu mają mniejsze szanse na awans niż te, które mają więcej czasu na bezpośrednie spotkania z menedżerami. Wiele pracujących z domu osób zauważa, że pracuje równie ciężko jak ich przebywający w biurach koledzy, jednak bycie niedocenianym przez przełożonego tylko z powodu pracy w trybie zdalnym często działa na pracowników demotywująco.

Aby zapobiec odpływowi utalentowanych kobiet, pracodawcy muszą więc zdać sobie sprawę, że stare praktyki w miejscach pracy nie są już odpowiednie.

Menedżerowie powinni gruntownie przemyśleć strukturę firmy, aby promować sprawiedliwość i równość szans. Oznacza to równość wynagrodzeń oraz równe szanse awansu, a także stworzenie kultury przejrzystości, w której wszyscy – matki, ojcowie i pracownicy niebędący rodzicami – czują się doceniani i mogą realizować swój potencjał zawodowy, godząc to jednocześnie z obowiązkami domowymi.

Zdjęcie główne: Jacqueline Day / Unsplash
Tekst: AD