Choć pojęcia ślad węglowy i ślad środowiskowy bywają używane wymiennie, gdy mówimy o oddziaływaniu danej rzeczy na środowisko, to niekoniecznie oznaczają to samo. Ślad węglowy to całkowita emisja dwutlenku węgla podczas życia produktu. Istnieje także coś takiego jak ślad wodny, czyli suma pośredniego i bezpośredniego zużycia wody koniecznej do produkcji danej rzeczy. Ślad węglowy i ślad wodny składają się wspólnie na ślad środowiskowy, który nazywany bywa także ekologicznym.

Ślad środowiskowy wyraża całkowite zapotrzebowanie na zasoby naturalne – może dotyczyć zarówno konkretnego produktu, jak i całej firmy.

Metodologia pozwalająca na obliczenie śladu środowiskowego po raz pierwszy opracowana została na wniosek Komisji Europejskiej w 2012 roku, choć pojęcie to funkcjonowało już wcześniej. Od tej pory jest wciąż rozwijana.

Komisji Europejskiej zależało na tym, by ujednolicić sposób obliczania wpływu, jaki mają na środowisko poszczególne produkty. Informujące o tym etykiety zaczęły się bowiem mnożyć, a konsumenci byli zdezorientowani – poszczególnych wyników nijak nie dało się ze sobą porównać, bo różne metodologie brały pod uwagę zupełnie inne kryteria. Dzięki śladowi środowiskowemu konsumenci mieli uzyskać dostęp do klarownie przekazanej wiedzy na temat wpływu poszczególnych produktów na środowisko.

Jest to metodyka pozwalająca zarówno na ocenę tego wpływu, jak i na jasna komunikację i efektywne znakowanie towarów.

Aby obliczyć ślad środowiskowy, należy odpowiednio ocenić każdy etap cyklu życia produktu, od wydobycia surowców potrzebnych do jego stworzenia, aż po utylizację. – Metody pomiaru śladu środowiskowego UE to jak dotąd najbardziej niezawodny, porównywalny i weryfikowalny sposób poznania rzeczywistego śladu środowiskowego produktu lub organizacji. Europejczycy są coraz bardziej świadomi swojego śladu środowiskowego, a wielu z nich pragnie w swoim codziennym życiu dokonywać wyborów przyjaznych dla środowiska. Metody te pomogą poprawić efektywność środowiskową i pomóc w osiągnięciu prawdziwie czystej gospodarki o obiegu zamkniętym – tłumaczy Virginijus Sinkevičius, komisarz Unii Europejskiej ds. środowiska. Jednak mimo tego, że istnieje odpowiednia metodologia, firmy działające na terenie Unii Europejskiej nie mają póki co obowiązku informowania o swoim śladzie środowiskowym.

Tekst: NS