Warren Platner ukończył architekturę w 1941 roku. Fascynowały go m.in. nowe materiały i skandynawskie wzornictwo.

Nic jednak nie rozpalało jego wyobraźni tak, jak stalowe konstrukcje.

Zdobywając doświadczenie u legendarnych architektów, jak Eero Saarinen czy Kevin Roche, Platner zaprezentował swoją przełomową kolekcję w 1966 roku. W jej skład wchodziły zrobione z niklowanych stalowych drutów taborety, stoliki i fotele. Klasykiem designu stały się zwłaszcza te ostatnie, idealnie oddające ducha lat 60.

Rzeźbiarska kolekcja meblowa natychmiast zrobiła furorę. Pręty przestały być konstrukcją, którą trzeba ukryć. Stały się wręcz synonimem elegancji. Warrenowi najbardziej zależało właśnie na subtelnym i pełnym gracji projekcie. Wyznawał zasadę, że innowacje technologiczne muszą przede wszystkim służyć elegancji formy.

Może i brzmi to zbyt poetycko, ale Platner naprawdę wyciągnął na światło dzienne duszę mebli.

Architekt i projektant sam opracował także proces produkcyjny. Nie było to łatwe – skomplikowany wzór wymagał zespawania setek stalowych prętów do okrągłych ram. Efekt był jednak wart wysiłku – spełniają one jednocześnie funkcję konstrukcyjną i dekoracyjną. Druciana podstawa tworzy wrażenie lekkości i wyrafinowania, dzięki czemu świetnie nadaje się zarówno do dużych, jak i małych przestrzeni. Unikalne i harmonijne kształty fotela zapewnia również siedzisko, formowane z poduszki z włókna szklanego i pianki lateksowej.

Ta będąca ikoną modernizmu lat 60. XX wieku kolekcja do dziś produkowana i sprzedawana jest przez firmę Knoll.

Tekst: Ola Oleszek