Pomysł to nowatorskie rozwiązanie zrodził się w 2003 roku, kiedy para włoskich projektantów – Anna Citelli i Raoul Bretzel – zobaczyła tony mebli pozostawione do wyrzucenia po mediolańskich targach wzornictwa. Dało im do myślenia i było iskrą do zainicjowania tworzenia projektów dbających o aspekt środowiskowy. – Żyjemy w kulturze bardzo odległej od natury, przeciążonej przedmiotami i skupionej na konsumpcjonizmie, gdzie śmierć i starość są często traktowane jako tabu. Uważamy, że ten ostatni etap życia nie jest wcale końcem, ale początkiem drogi powrotnej do natury. Zainspirowało nas to do opracowania na nowo projektu trumny – obiektu całkowicie pominiętego w świecie designu – mówią projektanci.

Powszechnie wiadomo, że przy produkcji klasycznych trumien używane są syntetyczne detale (np. poduszka), a także metalowe wykończenia. Wytworzenie materiałów potrzebnych na płyty nagrobne zużywa z kolei bardzo dużo energii.

A wszystko po to, by zostały wykorzystane przez bardzo krótki czas, a następnie zakopane. By projekt Kapsuły Mundi uczynić w pełni ekologicznym, wykorzystano biodegradowalne materiały, a jego design zbudowano wokół uniwersalnych symboli życia, jakimi są jajko i drzewo.

Pierwsza wprowadzona na rynek kapsuła, do której dołączone były nasiona drzew, była przeznaczona tylko na prochy. Kolejne były już odpowiednie dla ciał, które układane są we wnętrzu w pozycji płodowej. Na szczycie umieszczana jest sadzonka drzewa, która wchłania składniki odżywcze uwalniane do gleby.

Jeśli na chwilę wyłączymy emocje, zdamy sobie sprawę, że zwłoki to tylko masa biologiczna, która po rozkładzie wróci do natury, użyźniając glebę i stając się substancjami odżywczymi dla roślin. Ten projekt więc w pewnym sensie daje ludziom drugie życie.

Jak twierdzą eksperci, problem z tradycyjnymi pochówkami polega na tym, że są one całkowicie beztlenowe. Szczątki są zamknięte w trumnie i głęboko zakopywane, proces rozkładu trwa więc bardzo długo. Biotrumny mogą więc pomóc w utrzymaniu pewnego przepływu tlenu do systemu. Inną rzeczą, którą wnoszą do całego systemu, jest węgiel (z bioplastiku na bazie skrobi). Ludzkie ciało jest bardzo bogate w azot, a więc mikroorganizmy odpowiadające za proces rozkładu potrzebują trochę węgla, aby go zrównoważyć.

Badania naukowe wspierają ekologiczne rozwiązania do jakich należy Kapsuła Mundi. Większa świadomość w kwestii środowiska może powoli przełamać także bariery kulturowe dotyczące pochówków.

Jednak czy jest to legalne? W całej Ameryce Północnej i Kanadzie tak, jednak w żadnym z europejskich krajów nie ma jeszcze na to pozwolenia.

Pomysł ten jest nietypowy i wciąż ma niewielu zwolenników – na to potrzeba czasu, zmian w sposobie myślenia i systemie prawnym. Wtedy bliscy będą mogli odwiedzać nie równo docięte nagrobki, a drzewa, w których jest cząstka ważnej dla nich osoby – dbać o nie, siedzieć w ich cieniu i wracać do wspomnień, wsłuchując się w szum wiatru w ich liściach. Czy nie jest to kojąca myśl?

Tekst: Anna Opas