Pochodzący z 2018 roku raport Health Foundation think tank dowiódł, że pokolenie millenialsów może mieć znacznie gorsze zdrowie w średnim wieku niż ich rodzice. Natomiast raport stworzony przez Mind Share w 2019 wykazał, że ponad 50 proc. osób należących do tej generacji zrezygnowało kiedyś z pracy z powodów związanych ze zdrowiem psychicznym.

Skąd tak przerażające dane wśród pokolenia, które teoretycznie jest pokoleniem możliwości i wolności?

Anne Helen Petersen, autorka książki 'Can’t Even: How Millennials Became the Burnout Generation’ wskazuje na wiele powodów takiego zjawiska. Millenialsi to generacja, która boryka się ze znalezieniem w życiu jakiejkolwiek stabilności. Dorastali w czasie kryzysu finansowego, obecnie doświadczają problemów związanych z pandemią, często w momencie, w którym chcą założyć rodziny. Jednak to poczucie braku równowagi ma związek nie tylko z wielkimi wydarzeniami świata, ale i z ekonomią, etyką pracy, problemami merytokracji czy social mediami.

Millenialsi czują niepewność swojego położenia ze względu na wysokie bezrobocie, niskie pensje, umowy śmieciowe, zakłady pracy wyzyskujące pracowników poprzez zatrudnienie jak największej liczby praktykantów.

Petersen zwraca także uwagę na to, że firmy zamiast zapewnić gwarancję zatrudnienia lub wyższą pensję, zaczęły się starać, aby wyglądać na 'fajne’.

Autorka przywołuje statystyki z Indeed.com – między 2006 a 2013 rokiem odnotowano 2505-proc. wzrost w ofertach pracy sygnowanych słowem 'ninja’ oraz 810-proc. wzrost w przypadku słowa 'rockstar’. Młody i dynamiczny zespół, rodzinna atmosfera, owocowe wtorki oraz stół do piłkarzyków w pokoju relaksu zastępują godne wynagrodzenie. Do tego dochodzi etos podążania za swoją pasją, który od zawsze wpajano millenialsom. Jak pisze Petersen, slogan ’rób to, co kochasz’ sprawia, że ciężej jest bronić lepszych warunków pracy, gdyż łatwo jest zakwestionować powołanie pracownika, kiedy domaga się wyższej pensji.

Idealistyczne podejście wiąże się także z klasycznym wyobrażeniem, że jeśli będziesz pracować bardzo ciężko, na pewno osiągniesz życiowy sukces. Według Brookings Institution w 2016 roku 69 proc. Amerykanów wierzyło, że inteligencja i umiejętności są w życiu nagradzane, a szczęście czy pochodzenie z zamożnego środowiska są mniej istotne. Chociaż nie mamy danych dotyczących Polski, można zaobserwować, że jest to powszechnie przyjęty punkt widzenia.

Lubimy wierzyć w to, że każdy jest kowalem własnego losu, jednakże doprowadza nas to do przepracowywania się, zaniku granicy między domem a pracą, a także rosnących wyrzutów sumienia.

Głęboka wiara we własną sprawczość i niedocenianie ogromnego i naukowo udowodnionego wpływu okoliczności łączą się z poczuciem, że jeżeli nie jesteśmy w życiu w tym miejscu, gdzie chcemy, jest to tylko i wyłącznie nasza wina. Millenialsi, którym w szczególności powtarzano, że mogą być kimkolwiek zechcą, mogą się czuć głęboko rozczarowani.

Digitalizacja także wpływa na wypalenie millenialsów – rozwój technologii sprawił, że pojawiła się konieczność, aby zawsze być aktywnym i pod ręką, co utrudnia zachowanie niezbędnego balansu. Social media stały się narzędziem kreowania naszej własnej zawodowej marki – nie tylko na LinkedInie, ale i Instagramie i Facebooku często pokazujemy swoje pracownicze kompetencje. Tym samym czas pracy nigdy się nie kończy.

Aby burnout przestał być tak powszechną chorobą, potrzebne będą zmiany kulturowe czy wręcz systemowe.

Natomiast wśród doraźnych lekarstw dla pracownika dotkniętego wypaleniem zalecany jest odpoczynek, a także zasięgnięcie specjalistycznej pomocy, wsparcie najbliższych i przeanalizowanie sytuacji zawodowej.

Zdjęcie główne: healthline.com
Tekst: KW