Przez dekady ścieżka do prestiżu zawodowego była całkiem oczywista: najpierw świetne w szkole i dobrze zdana matura, potem koniecznie wieloletnie studia na takim kierunku jak medycyna czy prawo, a następnie wkroczenie na rynek pracy jako adwokat czy lekarz (co oczywiście nie wyczerpuje to stereotypowej listy prestiżowych zawodów).

Czasem młodzi ludzie wkraczali na tę ścieżkę z własnej woli, a czasem – bo odczuwali presję ze strony rodziców czy autorytetów.

Studenci internalizowali presję środowiska, a uniwersytety wypuszczały kolejnych absolwentów. Takie podejście do kariery zawodowej wciąż trzyma się nieźle, jednak wkraczające na rynek pracy pokolenie Z powoli zaczyna redefiniować to, co dotychczas rozumieliśmy jako prestiż zawodowy – rozszerza jego definicję, a czasem sprawia nawet, że ta kategoria kompletnie traci znaczenie. Niektórzy młodzi dalej twierdzą, że praca w określonych branżach lub firmach jest synonimem sukcesu i kariery, a zarabianie dużych pieniędzy daje prestiż – i w sumie w inflacyjnych realiach trudno im się dziwić. Ale podkreślają, że liczą się dla nich wartości korporacyjne, które wyznaje dana firma, elastyczność i autonomia, a od kultu zapierdolu wolą wolność.

Dla przedstawicieli pokolenia Z prestiżowa praca to często taka, która poprawia ich życie. Może to oznaczać współgranie z wyznawanymi przez niego wartościami, swobodę pracy zdalnej, dzięki czemu mogą na przykład podróżować, czy choćby możliwość budowania na boku marki własnej i rozwoju, który nie odbywa się w godzinach pracy.

Młodym prestiż zawodowy często kojarzy się z podążaniem tradycyjną ścieżką, a to nie uśmiecha się pokoleniu, które zwykliśmy raczej uznawać za postępowe.

W kwietniu LinkedIn przebadał 7 tys. pracowników z pokolenia Z z Wielkiej Brytanii, Irlandii, Francji i Niemiec, odkrywając, że praca dla firmy, która wyznaje te same wartości co oni, jest ważna aż dla 64 proc. Młodzi pracownicy zwracają też dużą uwagę na równowagę między życiem prywatnym a zawodowym. Zmieniający się sposób myślenia i postawa pokolenia Z mogą być częściowo spowodowane zmianą mechanizmów znajdowania pracy i postrzegania potencjalnych alternatywnych ścieżek kariery. Osoby stawiające dziś pierwsze kroki na ścieżce zawodowej mają znacznie większy dostęp do informacji niż ich rówieśnicy dwie dekady temu i łatwiej im dostrzec, że istnieje szerszy wachlarz opcji niż podążanie tradycyjną drogą prestiżu.

Tekst: NS
Zdjęcie główne: Marten Bjork/Unsplash