Raport opublikowany w ubiegłym tygodniu przez World Wildlife Fund i brytyjską sieć spożywczą Tesco (TSCDF) ujawnia, że ilość utraconej żywności jest prawie dwukrotnie większa od szacunków z 2011 roku przeprowadzonych przez Organizację ds. Wyżywienia i Rolnictwa przy ONZ. Utrata żywności na farmach wynosi 1,2 mld ton, a kolejne 931 mln ton marnują sprzedawcy i konsumenci. Pozostała część jest tracona podczas transportu, przechowywania, produkcji i przetwarzania. Dane wskazują, że aż 40 proc. całej wyprodukowanej żywności pozostaje niezjedzone.

Marnotrawienie żywności odpowiada za 10 proc. wszystkich emisji gazów cieplarnianych (wcześniej szacowano, że jest to 8 proc.). To równowartość dwukrotnej rocznej emisji wszystkich samochodów jeżdżących w USA i Europie.

’Produkcja żywności zużywa ogromne ilości ziemi, wody i energii, więc zmarnowana żywność znacząco wpływa na zmiany klimatu’ – czytamy w raporcie World Wildlife Fund i Tesco. Pomimo ogromnego wpływu na środowisko, zaledwie 11 krajowych planów węglowych przedłożonych przez 192 sygnatariuszy porozumienia paryskiego zawiera środki mające na celu rozwiązanie problemu utraty i marnotrawienia żywności.

Większość planów pochodzi od krajów afrykańskich zajmujących się stratami pożniwnymi, mimo że rolnictwo w krajach bardziej uprzemysłowionych, o wyższym poziomie mechanizacji, w stopniu większym niż wcześniej sądzono przyczynia się do marnotrawienia żywności.

Według raportu bogatsze kraje w Europie, Ameryce Północnej i Azji przyczyniają się do 58 proc. marnowanych zbiorów na całym świecie, mimo że zamieszkuje je tylko 37 proc. światowej populacji.

Jednak wysiłki zmierzające do ograniczenia marnotrawienia żywności w bogatszych krajach zwykle koncentrują się na handlu detalicznym i konsumpcji. ’Utrata żywności na etapie produkcji rolnej jest znaczącym, ale pomijanym miejscem marnowania żywności’ – czytamy w raporcie. Przyczyny marnotrawstwa obejmują brak łączności między rynkami a rolnikami, co może prowadzić do niedopasowania wielkości produkcji, rodzajów uprawianych roślin i terminów zbiorów.

Twórcy raportu wzywają rządy i przemysł spożywczy do wyznaczenia celów w zakresie ograniczania marnotrawienia żywności, pomiaru i raportowania odpadów oraz opracowania strategii rozwiązywania tego problemu w ramach operacji i łańcuchów dostaw.

– Od lat wiemy, że straty i marnowanie żywności są ogromnym problemem, który można zminimalizować, co z kolei może zmniejszyć wpływ systemów żywnościowych na przyrodę i klimat – powiedział Pete Pearson, lider globalnej inicjatywy na rzecz utraty żywności i odpadów w WWF. – Ten raport pokazuje nam, że problem jest prawdopodobnie większy niż myśleliśmy.

Zdjęcie główne: Tomas Hertogh/Unsplash
Tekst: Miron Kądziela