Tylko w latach 2021-2022 wysokość czynszów wzrosła w Wielkiej Brytanii o 11 proc. A przecież już kryzys mieszkaniowy z 2008 roku doprowadził do tego, że chociażby w 2010 roku ceny domów zwiększyły się tam o 33 proc.

Z kolei nowe badania RSA wykazały, że aż 63 proc. młodych ludzi z USA, którzy pracują w pełnym wymiarze, doświadcza niepewności finansowej.

50 proc. ich rówieśników z Wielkiej Brytanii z powodu wysokiej inflacji obawia się zaś, że nie będzie ich stać na podstawowe rzeczy. Bieżące średnie płace nie zapewniają jakiegokolwiek długoterminowego ekonomicznego bezpieczeństwa, nie mówiąc już nawet o perspektywach na zakup nieruchomości. Nic dziwnego, że ludzie coraz mocniej się buntują, bo harować na takich warunkach zwyczajnie się nie opłaca.

Według Bureau of Labor Statistics w Stanach Zjednoczonych w samym wrześniu 2021 roku z pracy odeszło 4,4 mln osób, zaś cały rok doczekał się miana czasu 'Wielkiej Rezygnacji’. Podgrupa antiwork na będącym świetnym papierkiem lakmusowym aktualnych trendów Reddicie liczy aktualnie ponad 2 mln członków.

Najbardziej dające do myślenia są chyba jednak wyniki badań przeprowadzonych przez City & Guilds, wedle których jedna na dziesięć młodych osób, które jeszcze nie weszły na rynek pracy, nigdy nie zamierza tego robić.

Jeśli chodzi o Wielką Brytanię, fatalnie przedstawia się także wysokość świadczeń i ulg. Do połowy lat 80. kształtowały się one na poziomie umożliwiającym społeczne funkcjonowanie, a wszystko zaczęło zmieniać się i sukcesywnie kurczyć w trakcie rządów Margaret Thatcher i później. W efekcie dziś są aż o 7,5 proc. niższe niż w 2009 roku. Ogromnym problemem jest również otrzymanie obwarowanego wieloma kruczkami Universal Credit. Eksperci mają nadzieję, że sytuację na rynku pracy odwróci nieco pomysłowość generacji Z, zachęcają też do zrzeszania się w związki zawodowe i walczenia o swoje, jednak póki co króluje bessa i ogólne zniechęcenie.

Tekst: WM
Źródło zdjęcia głównego: Platform