Funkcjonowanie ISS jest efektem współpracy 25 organizacji i agencji kosmicznych z całego świata. W czasie istnienia stacji przyjęła ona 241 członków załogi, ale też kilku turystów. Sposób ich życia jest warty wnikliwej obserwacji w celu oceny tego, co potrzebne będzie w dalszych podróżach międzygwiezdnych. W przyszłości planowane są wszakże loty na Marsa oraz kolejne wyprawy na Księżyc.

Na ISS składa się 16 modułów – 9 amerykańskich, 4 rosyjskie, 2 japońskie oraz 1 europejski. Każdy moduł jest dość sporych rozmiarów i posiada 5 sypialni. W każdym z nich pracuje 6 członków załogi, którzy służą tam przez 6 miesięcy.

ISS pozbawione jest sztucznej grawitacji. Nie ma więc tam góry i dołu, a przedmioty po prostu dryfują w powietrzu.

Przez to takie czynności, jak spożywanie płynów czy mycie się, stają się dość problematyczne. Na stacji znaleźć można jednak narzędzia, które trzymają w miejscu pewne rzeczy oraz ludzi – usłana jest ona uchwytami, rzepami, pasami, które ułatwiają codzienne życie.

Wbrew temu, co widzimy w filmach science fiction, pokład stacji kosmicznej nie jest sterylny i lśniący, lecz brudny od zawieszonego w powietrzu pyłu, okruchów czy nawet naskórka.

Astronauci wykorzystują różne sposoby, aby czuć się w tym obcym świecie jak w domu. Ważne są celebracje świąt czy urodzin, podczas których można dzielić się jedzeniem i integrować z załogami z różnych stron świata.

Utrzymanie ISS jest niesamowicie drogie. Samo NASA przeznacza na ten cel od trzech do 4 miliardów dolarów rocznie. Bez większego zainteresowania komercyjnego (np. w turystyce, kinematografii) stacja może zostać zdjęta z orbity, gdy skończy się plan jej finansowania w 2028 roku.

Zdjęcie główne: NASA
Tekst: Miron Kądziela