Pierwszą dziesiątkę tegorocznego rankingu Economist Intelligence Unit (EIU) zdominowały miasta Azji i Pacyfiku, w tym Osaka, Adelaide, Wellington i Tokio, które znalazły się w pierwszej piątce. Auckland awansowało z dwunastego miejsca w poprzednim rankingu na pierwsze ze względu na skuteczne podejście do problemu COVID-19 – lokalne władze nie zdecydowały się na surowy lockdown, dzięki czemu miasto uzyskało wysokie wyniki w takich dziedzinach jak edukacja, kultura i środowisko.

Ranking analizuje 140 miast pod względem stabilności, opieki zdrowotnej, kultury, środowiska, edukacji i infrastruktury, wykorzystując 30 czynników jakościowych i ilościowych, aby uzyskać ogólny wynik w zakresie warunków życia. Wskaźniki związane z pandemią zostały wprowadzone w tym roku, aby ocenić poziomy restrykcji i poziom obciążenia służby zdrowia. Ostatni raz raport został opublikowany w 2019 roku – edycja 2020 została anulowana z powodu COVID-19.

Największy awans w tegorocznym zestawieniu zanotowało Honolulu, które skoczyło o 46 miejsc, plasując się na czternastej pozycji.

Raport zwraca uwagę na widoczne postępy hawajskiego miasta w powstrzymywaniu pandemii i wdrażaniu programu szczepień.

Inne miasta, które znacząco umocniły swoją pozycję w rankingu to Houston, Madryt, Miami i Barcelona.

Jak twierdzi EIU, pandemia spowodowała ogólnie spadek komfortu życia – ponieważ miasta borykały się zamknięciami gospodarki i znacznym obciążeniem systemów opieki zdrowotnej. Doprowadziło to do ‘bezprecedensowego poziomu zmian’ w rankingach, w których wiele miast, które wcześniej były klasyfikowane jako najbardziej przyjazne do życia, wyraźnie pogorszyło wcześniejsze wyniki. Hamburg spadł o 34 miejsca (na 47. pozycję), Frankfurt, Dusseldorf, Praga i Dublin również znalazły się wśród miast, które zanotowały największe spadki.

– Pandemia COVID-19 ogromnie wpłynęła na globalny poziom życia. Miasta na całym świecie są obecnie znacznie mniej przyjazne do życia niż przed wybuchem pandemii, a regiony takie jak Europa zostały szczególnie mocno dotknięte – przyznaje Upasana Dutt, szefowa Global Liveability w The Economist Intelligence Unit. – Miasta, które w tym roku wspięły się na szczyty rankingów, to w dużej mierze te, które podjęły rygorystyczne środki w celu powstrzymania pandemii. Zamknięcie Nowej Zelandii pozwoliło ich społeczeństwu na ponowne otwarcie i umożliwiła mieszkańcom miast takich jak Auckland i Wellington cieszyć się stylem życia, który wyglądał podobnie do życia sprzed pandemii.

Ze względu na wpływ wojny domowej w Syrii, najmniej przyjaznym do życia miastem na świecie pozostaje Damaszek.

Jakie są prognozy na przyszłość? Raport mówi, że tempo odbudowy jakości życia w większości regionów będzie zależało od skuteczności kontrolowania zagrożenia epidemicznego poprzez połączenie akcji szczepień z masowym testowaniem oraz śledzeniem i izolowaniem przypadków. Podkreślono jednocześnie, że to, co mieszkańcy cenią w swoich miastach, również mogło się zmienić. Wyraźnie widać jednak, że dostęp do terenów zielonych zyskał na znaczeniu, a komunikacja miejska jest dla mieszkańców miast mniej ważna niż przed pandemią. Ta ostatnia obserwacja jest niepokojąca, bo sugeruje, że trudno będzie zrealizować priorytetowe dla wielu miast strategie rozwoju transportu, które nie są oparte na samochodach osobowych.

Zdjęcie główne: Dan Freeman / Unsplash
Tekst: AD