Naukowcom z kalifornijskiego UC Berkeley udało się zrekonstruować piosenkę 'Another Brick in The Wall (Part 1)’ Pink Floyd, wykorzystując impulsy przechodzące przez określoną część płatu czołowego badanych. Oczywiście nie brzmi tak dobrze, jak na 'The Wall’, ale da się ją zidentyfikować.

Projekt miał na celu zbadanie, jaki wpływ ma muzyka na nasz mózg – czy fale mózgowe są w stanie odwzorowywać wzory muzyczne, jak ton czy harmonia.

W tym celu 29 badanym wszczepiono elektrody mózgowe, które na co dzień pomagają w leczeniu padaczki. Następnie algorytm uczenia maszynowego szukał korelacji między tym, co dzieje się w mózgu a słuchaną muzyką.

Naukowcom udało się odkryć, że górny zakręt skroniowy jest powiązany z rytmem.

Dzięki elektrodom udało się odczytać prozodię badanych, czyli właśnie rytm, akcent i intonację, a także tekst piosenki Pink Floyd.

Był on nieco zniekształcony, ale naukowcy i tak są zadowoleni z badania. – To wspaniały wynik. Dla mnie w muzyce ważne jest to, że ma prozodię i zawartość emocjonalną. Jeśli dziedzina interfejsów mózg-maszyna będzie się rozwijać, możliwe będzie uwzględnienie muzykalności w przyszłych implantach mózgowych dla ludzi, którzy jej potrzebują – mówi neurolog Robert Knight. Jego zdaniem mogłoby to pomóc osobom, które mają ALS lub inne zaburzenie, które upośledza mowę. – Daje to możliwość dekodowania nie tylko treści językowych, ale także niektórych prozodycznych treści mowy, niektórych efektów. Myślę, że naprawdę zaczęliśmy łamać kod – mówi naukowiec.

Tekst: NS