Projekt 'Topografia łez’ pokazuje, czym różnią łzy smutku od łez wściekłości
![Projekt 'Topografia łez’ pokazuje, czym różnią łzy smutku od łez wściekłości .get_the_title().](https://www.f5.pl/wp-content/uploads/2019/07/łza.jpg)
Płaczemy z radości, smutku, strachu, w towarzystwie cebuli albo mocnego słońca. Skoro przyczyny są różne, a zatem różne są stany emocjonalne i fizjologiczne, które doprowadzają nas do płaczu, to również funkcja łez jest różna. Inna funkcja to inny skład chemiczny i kompozycja kropli – a co za tym idzie, również jej mikroskopowy obraz.
Ogólnie rzecz biorąc, łza to wodny roztwór niewielkich ilości soli z dodatkiem składników, które pełnią różne fizjologiczne funkcje w organizmie.
Na przykład łzy podstawowe, mające zapewnić rogówce optymalne nawilżenie i ochronę, zawierają przeciwbakteryjny lizozym i chroniącą przed patogenami laktoferynę. Cebula, dym czy słońce podrażniają oczy – zatem 'łzy odruchu’ są bardziej rozcieńczone wodą, by lepiej przepłukiwać powierzchnię oka. Mają też więcej ochronnych przeciwciał.
![](https://www.fpiec.pl/wp-content/uploads/2019/07/łzy-22cebulowe22-1.jpg)
Łzy emocji (ang. psychic) są powodowane różnymi stanami emocjonalnymi i zawierają hormony oraz neuroprzekaźniki charakterystyczne dla tych stanów.
W składzie łez emocjonalnych występuje między innymi prolaktyna, czyli wydzielany po porodzie (albo po orgazmie) hormon, opioidowy składnik przeciwbólowy (enkefalina leucynowa) i hormon adrenokortykotropowy ACTH pobudzający wydzielanie hormonów stresu – adrenaliny i kortyzolu.
![](https://www.fpiec.pl/wp-content/uploads/2019/07/łzy-wyciśnięte-przez-śmiech.jpg)
![](https://www.fpiec.pl/wp-content/uploads/2019/07/łzy-żalu.jpg)
Amerykańska fotografka Rose-Lynn Fisher, zafascynowana różnorodnością łez i stanów emocjonalnych oraz fizjologicznych, które odzwierciedlają, suszyła je na szkiełkach i fotografowała pod mikroskopem. Z kolekcji stu próbek różnych łez powstał artystyczno-badawczy projekt pod nazwą ’Topografia łez’.
Fisher zaczęła zbierać próbki łez w 2008 roku, po śmierci przyjaciółki. Od tamtej pory obrazowała swoje łzy za każdym razem, kiedy płakała z jakiegokolwiek powodu.
Obrazy powstawały przy pomocy aparatu fotograficznego zamontowanego na staromodnym mikroskopie, który powiększa obraz stokrotnie.
![](https://www.fpiec.pl/wp-content/uploads/2019/07/łzy-uniesienia-w-chwili-liminalności.png)
Następnie, przez blisko dekadę eksperymentowała, obrabiając próbki różnymi technikami, fotografując je przy różnych ustawieniach aparatu i używając różnych technik postprodukcji. W ten sposób artystka szukała 'egzystencjalnej i poetyckiej natury’ łez. W trakcie procesu odkryła, że pozornie prosty eksperyment może dać wyniki, które odzwierciedlają skomplikowaną naturę naszego świata wewnętrznego.
![](https://www.fpiec.pl/wp-content/uploads/2019/07/przytłoczenie.png)
![](https://www.fpiec.pl/wp-content/uploads/2019/07/łzy-współczucia.png)
Już samo nazwanie emocji towarzyszącej łzie ma w sobie coś terapeutycznego.
– Nigdy wcześniej zastanawiałam się nad naturą łez ani nie zwracałem uwagi na niuanse moich własnych emocji. Ten projekt to zmienił – podsumowała Fisher.
Tekst: AvdB