Badanie zespołu z University of Nottingham w Wielkiej Brytanii opublikowane w Journal of Environmental Psychology przedstawia najszersze dotychczas spojrzenie na niepokój klimatyczny. Psycholog Charles Ogunbode i pracująca z nim grupa naukowców z całego świata przeprowadzili ankietę wśród ponad 10 tysięcy studentów z 32 krajów. Zapytali ich, jak się czują w związku z kryzysem klimatycznym. Wnioski nie były pozytywne. Okazało się, że praktycznie wszędzie ludzie odczuwają szkodliwy wpływ na zdrowie psychiczne.

Prawie połowa ankietowanych młodych ludzi stwierdziła, że ​​’bardzo’ lub 'wyjątkowo’ martwią się zmianami klimatu. Niemal 1/4 czuła się 'przerażona’, a jeszcze więcej czuło się 'bardzo zaniepokojona’. Już wcześniejsze badania sugerowały, że lęk klimatyczny jest powszechny: w zeszłym roku podobną ankietę przeprowadzone w 11 krajach na całym świecie i aż 45 procent nastolatków i młodych dorosłych stwierdziło, że lęk klimatyczny wpływa na ich codzienne życie i zdolność do funkcjonowania.

Eksperci uznają, że lęk, żal czy niepokój są normalnymi i logicznymi reakcjami na fatalną sytuację, podkreślają jednak, że 'lęk klimatyczny’ nie jest kliniczną diagnozą i częściej pojawia się wśród białych i zamożnych ludzi, a nie tych, którzy doświadczają najpoważniejszych skutków katastrof klimatycznych.

Niemniej wyniki najnowszego badania potwierdzają, że niepokój klimatyczny staje się globalny i powinniśmy w dyskusjach na ten temat otwierać się na narrację krajów rozwijających się. Bardzo rzadko mówimy o tym, co ludzie w Ghanie czy na Filipinach myślą o zmianach klimatycznych. To trochę tak, jakbyśmy zakładali, że wszystko jest w porządku, dopóki mają jeszcze co jeść i gdzie spać – mówi Ogunbode.

Pocieszające w kontekście niepokoju klimatycznego jest to, że wiele osób, u których te emocje się nasilają, motywuje się do podjęcia działań, wprowadzenia zmian w swoim życiu i udziału w protestach i demonstracjach.

W 3/4 badanych krajów lęk klimatyczny prowadzi do zachowań przyjaznych dla środowiska – ankietowani wskazali, że starają się nie marnować żywności i częściej chodzą lub wybierają rower zamiast samochodu. Wyjątkami były Egipt, Iran, Japonia, Malezja, Oman, Pakistan i Tanzania.

Psycholog Charles Ogunbode dodaje, że a badania wynika również, że ludzie mają nieraz ograniczony dostęp do informacji i nie zdają sobie sprawy z niektórych rozwiązań, dlatego konieczne jest mówienie o kryzysie i uświadamianie ludzi, co mogą zrobić i czego oczekiwać od polityków.

Tekst: AC
Zdjęcie: Unsplash/Li-An Lim