Cyfrowy paszport produktu (DPP) to zestaw danych, który umożliwia identyfikację produktu przy wykorzystaniu indywidualnego identyfikatora. Dostępny będzie drogą elektroniczną, na przykład za pośrednictwem kodu QR, kodu kreskowego czy tagowania NFC.

Dzięki temu paszportowi będzie można prześledzić całą podróż produktu i poznać jej ślad węglowy, sprawdzić, skąd pochodzą jego poszczególne komponenty, a nawet zapoznać się z informacjami na temat naprawy czy recyklingu danej rzeczy.

Na terenie Unii Europejskiej pierwsze paszporty produktowe wprowadzone zostaną już w 2026 roku i obejmą elektronikę, baterie oraz tekstylia. Kolejna będzie branża budowlana, a potem, prawdopodobnie, także inne sektory.

– Komisja Europejska uważa, że ​​jeśli odbiorca końcowy będzie lepiej poinformowany, będzie mógł wywrzeć presję na producenta i dystrybutorów. To zwiększy ekoprojektowanie. Bardzo się z tego cieszę, bo 80 proc. wpływu na środowisko ustala się na etapie projektowania – mówi dr Natacha Tréhan, ekspertka ds. zakupów i gospodarki o obiegu zamkniętym na Université Grenoble Alpes.

Już teraz szereg konsorcjów branżowych pracuje nad opracowaniem standardów paszportów cyfrowych i spójnych definicji, ale jest to niezwykle skomplikowane zadanie, które wymaga zarówno współpracy w całym łańcuchu dostaw, jak i współpracy z konkurencją.

Odgórny wymóg DPP z pewnością to ułatwi. Dzięki tym paszportom firmy, które faktycznie dbają o zrównoważony rozwój, będą to mogły klarownie i wiarygodnie zakomunikować swoim klientom, którzy z kolei będą mogli mieć pewność, że rzeczywiście dokonują najbardziej zrównoważonego wyboru.

Tekst: NS