Czy ludzie kiedyś byli tak zestresowani jak my teraz?

Myślę, że to, co nas wyniszcza, to długotrwały stres. Nasi przodkowie walczyli o życie, ale kryzys był zwykle krótkotrwały. Dziś żyjemy w permanentnym poczuciu zagrożenia. Nawet telefon od klienta odbieramy jak zagrożenie. Joga wiele mnie nauczyła, zmieniła sposób postrzegania zagrożenia i otworzyła oczy.

Wiele osób utożsamia się z monologiem, który odbywa się w naszej głowie. Masz poczucie, że to, co się wydarza w głowie 'to jestem ja’, a tak przecież nie jest. Praktykując, nagle orientujesz się, że możesz z tego wyjść, spojrzeć z boku jak na lecący film, obserwować z dystansu. Możemy wtedy nazwać te rzeczy, które do siebie mówimy. Nasz mózg ma zdolność tworzenia narracji, które wcale nie są dla nas takie wspierające.

Jak się od tego uwolnić? 

Ten stan oderwania można odnaleźć, szukając kontaktu ze swoim ciałem, oddechem, przez praktykę jogi, ale też szukając tego, co daje nam balans. Ten balans jest właśnie dla nas najzdrowszy, mimo że dla niektórych nudny. Dlatego szukają oni ekstremów. Musimy zrozumieć, posłuchać, co jest dla nas dobre.

Warto więc odłączyć się czasem i pozbyć rozpraszaczy. Myślę, że nawet wyłączenie aplikacji społecznościowych w określonych godzinach może nam pomóc. Takie narzędzia jak Moto Unplugged mogą się sprawdzić w codziennej gonitwie.

Można Cię znaleźć na Instagramie jako 'Ucielenie’. Skąd ta nazwa?

Wymyśliłam to określenie na nawiązanie relacji z własnym ciałem, na odzyskanie jego świadomości. Na zatrzymanie i zaprzyjaźnienie się ze swoim ciałem.

Ludzie mają z tym dzisiaj problem?

Ludzie są dziś kompletnie odcięci od swojego ciała, a ich relacja z nim jest często dość wymagająca. Sądzą, że ciało powinno ważyć tyle, powinno potrafić to i to.

Nie mówię o bezgranicznym self love, bo mamy różne momenty, ale fajnie ucieszyć się ze swojego ciała, pochwalić je, poczuć. To uwalnia.

To jak nawiązać kontakt ze swoim ciałem? Jak się 'ucielić’?

Odpowiedzią jest ruch. Uwalnia endorfiny, hormony szczęścia. Ruch jest jak zakochanie. Jeśli się poruszasz, uda ci się przebiec kolejny kilometr, zrobisz asany albo popracujesz na siłowni, czujesz to w ciele. Pozbawiając się ruchu, pozbawiamy się miłości do siebie.

Kolejną ważną funkcję ma dotyk. Mówię to jako masażystka. Od zawsze czułam, że chcę masować, od zawsze miałam dużą potrzebę dotyku i jest to dla mnie naturalne. Studia taneczne sprawiły, że moja strefa komfortu jest bardzo otwarta.

Dotyk to intymna relacja z drugim człowiekiem, ale też zwykłe ludzkie przeżycie. Ludzie potrzebują dotyku, on wpływa na nasze zdrowie.

Jedną z technik, w której masuję, jest Lomi Lomi Nui, czyli masaż pochodzący z Hawajów, imitujący ruch fal. To masaż plemienny, przekazywany z pokolenia na pokolenie. Dla tamtejszej ludności jest częścią medycyny ludowej i pełni funkcje zdrowotne. Ma cię uwolnić od wielu rzeczy, które w sobie trzymasz. Życzę nam, żebyśmy też czasem potrafili sobie pomóc i uwolnić się chociaż trochę z obciążeń.